اخلاقی نویان، محمدنبی. (۱۳۹۸). حقوق جزای اقتصادی افغانستان. کابل: نشر واژه.
آنسل، مارک. (۱۳۷۵). دفاع اجتماعی. (محمد آشوری و علی حسین نجفی ابرندآبادی، مترجمان). تهران: انتشارات دانشگاه.
توران، توسلی‌زاده. (۱۳۹۱). پیشگیری از جرایم اقتصادی. تهران: انتشارات جنگل.
خضری، محمد. (۱۳۸۴). تحلیل نهادی فساد اداری. فصل‌نامۀ مطالعات راهبردی، ۸(۳)، ۵۱۶-۵۱۷.
دادخدایی، لیلا. (۱۳۹۰). فساد مالی-اداری و سیاست جنایی مقابله با آن. تهران: نشر میزان.
دلماس مارتی، میری. (۱۳۸۷). نظام‌های بزرگ سیاست جنایی. (علی حسین نجفی ابرندآبادی، مترجم). تهران: میزان.
عظیم‌زاده اردبیلی، فائزه؛ حسابی، ساره. (۱۳۹۰). سیاست جنایی و تطور مفهمی آن. مجله تعالی حقوق، ۱۵(۱۵)، ۱۲۰.
فرامرزی، داود؛ بلالی، اسماعیل. (۱۳۸۰). بررسی نظری مسئلۀ فساد اداری. مجله حقوق دادگستری، ۳۷(۳۷)، ۲۲-۲۳.
قائمی، محمدحسن؛ گنجی، رحیم محمد. (۱۳۹۰). فساد اداری و روش‌های اصلاح آن. مجله دادرسی، ۸۹(۸۹)، ۱۳.
قیاسی، جلال‌الدین. (۱۳۸۵). مبانی سیاست جنایی حکومت اسلامی. قم: پژوهشگاه فرهنگ اسلامی.
قانون جزای افغانستان، ۱۳۵۵. (افغانستان).
قانون مبارزه با ارتشاء و فساد اداری افغانستان، مادۀ ۳. (افغانستان).
قانون نظارت بر تطبیق استراتژی مبارزه با فساد اداری، مادۀ ۴، جزء ۱۱. (افغانستان).
کریستین لازرژ. (۱۳۷۵). سیاست جنایی. (علی حسین نجفی ابرندآبادی، ترجمه). تهران: مؤسسۀ نشر یلدا.
کریستین لازرژ. (۱۳۹۰). درآمدی بر سیاست جنایی. (علی حسین نجفی ابرندآبادی، برگردان). تهران: نشر میزان.
کنوانسیون ملل متحد برای مبارزه با فساد، مواد ۱۸ و ۲۰. (۲۰۰۳). (سازمان ملل متحد).
لیپست، سیمور مارتین و دیگران. (۱۳۸۳). دایره‌المعارف دمکراسی (ج. ۲). (کامران فانی و نورالله مرادی، سرپرست ترجمه). تهران: مرکز چاپ و انتشارات وزارت امور خارجه.
معاونت آموزش قوه قضائیه. (۱۳۸۷). سیاست جنایی تقنینی ایران در جرایم اقتصادی. تهران: انتشارات جاودانه.
ملازمیان، مسعود. (۱۳۸۷). سیاست جنایی تقنینی ایران در جرایم اقتصادی. تهران: انتشارات جاودانه
