اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات121
تعداد شماره‌ها1,272
تعداد مقالات9,554
تعداد مشاهده مقاله2,770,488
تعداد دریافت فایل اصل مقاله1,536,377
رودگر, نرجس. (1394). بررسی تطبیقی «نفس رحمانی» در عرفان و حکمت متعالیه. مطالعات فلسفی کلامی, 3(4), 47-60.
نرجس رودگر. "بررسی تطبیقی «نفس رحمانی» در عرفان و حکمت متعالیه". مطالعات فلسفی کلامی, 3, 4, 1394, 47-60.
رودگر, نرجس. (1394). 'بررسی تطبیقی «نفس رحمانی» در عرفان و حکمت متعالیه', مطالعات فلسفی کلامی, 3(4), pp. 47-60.
رودگر, نرجس. بررسی تطبیقی «نفس رحمانی» در عرفان و حکمت متعالیه. مطالعات فلسفی کلامی, 1394; 3(4): 47-60.

بررسی تطبیقی «نفس رحمانی» در عرفان و حکمت متعالیه

پژوهشنامه حکمت و فلسفه اسلامی
مقاله 3، دوره 3، شماره 4، اسفند 1394، صفحه 47-60
نویسنده
نرجس رودگر
چکیده
«نفس رحمانی» اصطلاحی کاملاً عرفانی است که بر تجلی اول، واحد و ساری حق، اطلاق می‌شود. در تاریخ آثار عرفانی، همواره از نفس رحمانی به عنوان حقیقتی منبسط، کلی و همه‌شمول یاد شده است که بر هیاکل ماهیات جاری است و باعث ظهور کثرات می‌گردد. حکمت متعالیه به دلیل قرابت غایت‌شناختی با عرفان نظری، گاه به طور غیرمستقیم و گاه بی‌پرده از اصطلاحات عرفا وام گرفته است؛ از جمله این معانی و واژگان، اصطلاح نفس رحمانی است که در آثار صدرالمتألهین بارها بدان اشاره شده است. ملاصدرا در موارد گوناگون، گاه از اصطلاح «نفس رحمانی» و گاه از «وجود منبسط» استفاده کرده است. گرچه در نگاه اول، وجود منبسط صدرایی همان نفس رحمانی عرفانی به نظر می‌رسد؛ ولی در مواردی تفاوت‌هایی در کاربرد و احکام ملاحظه می‌شود که محقق را به احصا و تحقیق در این موارد ملزم می‌نماید. مطالعه حقیقت نفس رحمانی، جایگاه آن در مباحث عرفانی، گستره و دیگر احکام و اوصاف آن، سپس بررسی این موارد در آثار صدرالمتألهین با لحاظ شاخص اصطلاحی «وجود منبسط»، موضوع کاوش این مقاله است.
کلیدواژه‌ها
نفس رحمانی؛ وجود منبسط؛ عرفان نظری؛ حکمت متعالیه؛ تشکیک خاصی
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 347


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب