1- امام خمینی، سید روح الله.، (1373)، صحیفه نور، تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی.
2- همان.، (1421)، کتاب البیع، تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی.
3- همان.، (1410)، المکاسب المحرمة، قم: انتشارات اسماعیلیان.
4- پایگاه اطلاعرسانی مقام معظم رهبری، http://farsi.khamenei.ir/
5- ابن منظور، محمدبن مکرم.، (1405)، لسان العرب، قم، نشر ادب حوزه.
6- ابن فارس، احمد.، (1404)، معجم مقاییس اللغة، بتحقیق عبدالسلام محمد هارون، بیروت، عالم الکتاب.
7- جوهری، اسماعیلبن حماد.، (1990)، الصحاح (تاج اللغة وصحاح العربیة)، بتحقیق احمد عبدالغفور عطار، بیروت، دارالعلم للملایین.
8- رشاد، علی اکبر.، انسداد اجتهاد معنا و مبنای اجتهاد، پژوهش حوزه، ش 12 (بیتا).
9- ذوالفقاری، محمد؛ سیدیان، سید مهدی.، فقه حکومتی؛ چیستی، چرایی، چگونگی، معرفت سیاسی، سال چهارم، اول (1391): 67-49.
10- علیدوست، ابوالقاسم.، (1390)، فقه و مصلحت، تهران: سازمان انشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
11- علیدوست، ابوالقاسم.، عشایری منفرد، محمد.، استناد فقهی به مذاق شریعت در بوته نقد، حقوق اسلامی، 22 (1388): 36-7.
12- عندلیب، حسین.، جایگاه و نقش مبانی فقهی در مواجهه با پدیده جهانی شدن،مجموعه مقالات ششمین همایش بینالمللی ادیان توحیدی، 1393.
13- عندلیب همدانی، محمد.، ستوده، حمید.، مذاق شریعت؛ جستاری در اعتبارسنجی و کارآمدی، فقه اهل بیت، 70-71 (1391): 141-106.
14- فراهیدی، خلیلبن احمد.، (1414)، کتاب العین، بتحقیق محمد حسن بکائی، قم: مؤسسة النشر الإسلامی.
15- مشکانی سبزواری، عباسعلی.، فقه حکومتی؛ نرم افزار توسعه انقلاب اسلامی، مطالعات انقلاب اسلامی، 32 (1392): 118-97.
16- نائینی، محمد حسین.، (1361)، تنبیه الأمة وتنزیه الملة، بتحقیق سید محمود طالقانی، تهران: شرکت سهامی انتشار.
17- نجفی، محمد حسن.، (1392)، جواهر الکلام، بتصحیح محمود آخوندی، تهران: دار الکتب الإسلامیة.