اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات121
تعداد شماره‌ها1,272
تعداد مقالات9,554
تعداد مشاهده مقاله2,769,963
تعداد دریافت فایل اصل مقاله1,536,232
. (1398). بررسی مهارت دلالت به خیر در اخلاق دیگر پروری. مطالعات فلسفی کلامی, 6(10), 45-62.
. "بررسی مهارت دلالت به خیر در اخلاق دیگر پروری". مطالعات فلسفی کلامی, 6, 10, 1398, 45-62.
. (1398). 'بررسی مهارت دلالت به خیر در اخلاق دیگر پروری', مطالعات فلسفی کلامی, 6(10), pp. 45-62.
. بررسی مهارت دلالت به خیر در اخلاق دیگر پروری. مطالعات فلسفی کلامی, 1398; 6(10): 45-62.

بررسی مهارت دلالت به خیر در اخلاق دیگر پروری

مطالعات پژوهشی زنان با رویکرد اسلامی
مقاله 3، دوره 6، شماره 10، شهریور 1398، صفحه 45-62    اصل مقاله (190.95 K)
نوع مقاله: مقاله تخصصی
چکیده
 آنچه در این مقاله به آن آمده است؛ اخلاقِ تعلیم و تربیت است؛ اینکه چگونه رفتار وکنشی داشته باشیم که بهترین نتیجه را بگیریم؛ خود یک نوع مهارت است. در اینجا از آن به عنوان مهارت دلالت به خیر یاد شده است. درابتدا به تبیین موضوع و بیان اهمیت آن اشاره شده است. سپس درفصل اوّل به اهداف «مهارت دلالت به خیر» پرداخته شده است. شکوفایی استعدادهای درونی، حیات بخشی،اصلاح جامعه اسلامی ودلالت بخیر هدف بعثت انبیاء و... تحت عنوان از اهداف این مهارت بیان گردیده. درفصل دوّم به بیان سبک و روش­های دلالت به خیر همچون شیوه مشفقانه و محبّت‌آمیز، شیوه احساس تکلیف،شیوه ترغیب وتشویق و... ذکر گردیده است که با استفاده از آن روش­ها می­توان ارزش­ها، اصول و مقررات اخلاقی را درمخاطبین خویش درونی و نهادینه کرد. ودلالت به خیر بدون استفاده ازروش­های امر و نهی یا تهدید با روشن اندازی و آگاهی بخشی و با استفاده ازسرمایه فطری خویش درپی ترقی وسعادت می­باشند.
 
کلیدواژه‌ها
دلالت؛ خیر؛ دلالت به خیر؛ راهنمایی
مراجع
  • قرآن­کریم.
  • نهج­البلاغه.
  1. احمدی، احمد، (1387)، اصول و روش‌های تربیت در اسلام، چ6، اصفهان: دانشگاه اصفهان.
  2. احسانی، محمد،(1388)، تربیت دینی خانواده، معرفت، شماره18، قم: مؤسسة آموزشی و پژوهشی امام خمینیw.
  3. اسماعیلی­یزدی، عباس، (1385)، فرهنگ تربیت؛ چ2، قم: مسجد مقدس جمکران.
  4. افخمی اردکانی، محمدعلی، (1386)، تبیین روش‌های تربیت اجتماعی در نهج‌البلاغه، فصلنامه نهج البلاغه؛ شماره22ـ21، تهران: بنیاد نهج البلاغه.
  5. اشتهاردی، عبدوس، (1372)، فرازهایی برجسته از سیرة امامان شیعه، قم: تبلیغات اسلامی.
  6. الهامی‌نیا، علی‌اصغر، (1386)، سیرة اخلاقی ـ تربیتی امام خمینیw، چ6، قم: زمزم هدایت.
  7. باقری، خسرو، (1390)، نگاهی دوباره به تربیت اسلامی، چ26، تهران: مدرسه.
  8. بسیج، احمد‌رضا، امر به معروف و نهی از منکر و حقوق شهروندی،
  9. مطهری، مرتضی، (1374)، آشنایی باعلوم اسلامی، صدرا.
  10. طباطبایی، محمدحسین،(1363)، تفسیرالمیزان، بنیادعلمی وفکری علامه طباطبایی.
  11. حجتی، محمدباقر، (1386)، اسلام و تعلیم و تربیت، چ 14، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
  12. فرعادیان، رضا، (1377)، والدین ومعلمان مسئول، دفترتبلیغات اسلامی قم.
  13. حسین­زاده، علی، (1388)، همسران سازگار، راه‌های سازگاری، چ7، قم: مؤسسة آموزشی و پژوهشی امام خمینیw.
  14. یوسفیان، نعمت ا...، (1386)،تربیت دینی، قم: زمزم هدایت.
  15. حلی، جعفر بن حسن، (1408ق)، شرایع­الاسلام فی مسائل­الحلال و الحرام، به کوشش سیدصادق شیرازی، تهران: استقلال.
  16. خراسانی، علی، (1389)، پرسمان قرآنی امر به معروف و نهی از منکر، چ2، قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
  17. خسروی زادنبه، مهدیه، (1386)، شیوه‌های امربه­ معروف و نهی­ازمنکر در سیره معصومین، پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد، قم: دانشگاه قم.
  18. دیلمی، احمد و مسعود آذربایجانی،(1387)، اخلاق اسلامی، چ 53، قم: دفتر نشر معارف.
  19. راغب اصفهانی، حسین، (1416ق)، مفردات الفاظ قرآن، بیروت.
  20. رشیدپور، مجید، (1390)، آشنایی با تعلیم و تربیت اسلامی با تأکید بر روش‌ها، تهران: انجمن اولیا و مربیان.
  21. رکنی، محمدمهدی، (1375)، لطایفی از قرآن­کریم(برگزیده از کشف­الاسرار و عده­الابرار)، چ8، مشهد: آستان قدس رضوی.
  22. سادات، محمد‌علی، (1388)، راهنمای پدران و مادران، چ19، تهران: دفتر نشرفرهنگ اسلامی.
  23. شرف‌الدین، حسین، (1388)، نقش رسانه‌های جمعی در گسترش امر به معروف و نهی از منکر، دوفصلنامه الاهیات اجتماعی؛ سال اول، شماره1، قم: مؤسسة شیعه شناسی.
  24. شریعتمداری، علی، (1365)، تعلیم و تربیت اسلامی، تهران: نهضت زنان مسلمان.
  25. شریفی، عنایت ا...، (1389)، روش‌های تربیت اخلاقی در نهج‌البلاغه، فصلنامه آفاق دین، سال اول، شماره2، تهران: دانشگاه علامه طباطبایی.
  26. شریفی، احمدحسین، (1391)، آیین زندگی، اخلاق کاربردی، چ 101، قم: معارف.
  27. صافی­گلپایگانی، لطف­ا... ،(1370)، راه اصلاح یا امربه معروف و نهی از منکر، چ2، قم: اسلامی.
  28. صفوی، امان ا...، (1387)، کلیات روش‌ها و فنون تدریس، چ14، تهران: معاصر.
  29. عابدی میانجی، محمد، (1390)، با قرآن در بهار قرآن، قم: نورالسجاد.
  30. عطاران، محمد، (1375)، آراء مربیان بزرگ مسلمان درباره تربیت کودک، چ4، تهران: مدرسه.
  31. علوی، حمیدرضا و مهناز حاج غلامرضایی، (1391)، روش‌شناسی آموزش ارزش‌های اخلاقی و دینی، دوفصلنامه اسلام و پژوهش‌های تربیتی، سال چهارم، شماره دوم، قم: مؤسسة آموزشی و پژوهشی امام خمینیw.
  32. فلاح رفیع، علی، (1391)، روش‌شناسی الگو در انتقال ارزش‌ها، دوفصلنامه اسلام و پژوهش‌های تربیتی، سال چهارم، شماره دوم، قم: مؤسسة آموزشی و پژوهشی امام خمینیw.
  33. کارتلج، میلبرن، جی‌اف، (1369)، آموزش مهارت‌های اجتماعی به کودکان، ترجمه محمدحسین نظری، مشهد: آستان­قدس رضوی.
  34. کلینی، محمدبن یعقوب، (1344)، اصول کافی، تهران: علمیه الاسلامیه.
  35. مجلسی، محمدباقر، (1404ق)، بحارالانوار، چ4، بیروت: مؤسسة الوفاء.
  36. مرکز تحقیقات اسلامی سپاه، (1372)، امربه معروف و نهی از منکر، چ2، تهران: بسیج پاسداران.
  37. مصباح­یزدی، محمدتقی، (1387)، اخلاق در قرآن، تحقیق و نگارش محمدحسین اسکندری، چ6، قم: مؤسسة آموزشی و پژوهشی امام خمینیw.
محمدی ری شهری، منتخب میزان الحکمه، بی­تا.

آمار
تعداد مشاهده مقاله: 176
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 51


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب