فتاحی بیات, پروین, تقوایی, داوود, داودی, حسین, پیرانی, ذبیح. (1401). اثربخشی صمیمیت‌درمانی مبتنی بر رویکرد اسلامی بر سرخوردگی و تعارضات زناشویی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره. مطالعات فلسفی کلامی, 10(3), 9-28. doi: 10.22034/pzk.2022.12085.1824
پروین فتاحی بیات; داوود تقوایی; حسین داودی; ذبیح پیرانی. "اثربخشی صمیمیت‌درمانی مبتنی بر رویکرد اسلامی بر سرخوردگی و تعارضات زناشویی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره". مطالعات فلسفی کلامی, 10, 3, 1401, 9-28. doi: 10.22034/pzk.2022.12085.1824
فتاحی بیات, پروین, تقوایی, داوود, داودی, حسین, پیرانی, ذبیح. (1401). 'اثربخشی صمیمیت‌درمانی مبتنی بر رویکرد اسلامی بر سرخوردگی و تعارضات زناشویی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره', مطالعات فلسفی کلامی, 10(3), pp. 9-28. doi: 10.22034/pzk.2022.12085.1824
فتاحی بیات, پروین, تقوایی, داوود, داودی, حسین, پیرانی, ذبیح. اثربخشی صمیمیت‌درمانی مبتنی بر رویکرد اسلامی بر سرخوردگی و تعارضات زناشویی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره. مطالعات فلسفی کلامی, 1401; 10(3): 9-28. doi: 10.22034/pzk.2022.12085.1824
اثربخشی صمیمیت‌درمانی مبتنی بر رویکرد اسلامی بر سرخوردگی و تعارضات زناشویی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره
1دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران.
2دانشیار گروه روانشناسی، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی ، اراک، ایران. (نویسنده مسئول)
3استادیارگروه مشاوره، واحد خمین، دانشگاه آزاد اسلامی، خمین، ایران.
4استادیار گروه روان شناسی،واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی ،اراک،ایران.
چکیده
پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی صمیمیت‌درمانی مبتنی بر رویکرد اسلامی بر سرخوردگی و تعارضات زناشویی زنان مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره به‌روش نیمه‌ْآزمایشی و با طرح پیشآزمون ـ پسآزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل زنان مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره شهر اراک به‌علت تعارضات زناشویی بود که تعداد 30 نفر از ایشان به‌روش نمونهگیری در دسترس برای ورود به پژوهش انتخاب و به‌روش تصادفی در گروه آزمایش و گواه (هر گروه 15 نفر) گمارده شدند. اطلاعات متغیر‌ها بااستفاده از پرسش‌نامه سرخوردگی زناشویی کایزر و تعارضات زناشویی ثنایی در مرحله قبل و بعد از مداخله جمع‌آوری شد و دادهها بااستفاده از تحلیل کوواریانس، ارزیابی و تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین سرخوردگی زناشویی و تعارضات زناشویی در دو گروه آزمایش و گواه تفاوت معنیداری وجود دارد و صمیمت‌درمانی مبتنی بر رویکرد اسلامی به‌طور معناداری بر سرخوردگی زناشویی و تعارضات زناشویی مؤثر است. براین‌اساس، میتوان گفت که صمیمیت‌درمانی با تأکید برخودشناسی، مهارت‌‌‌های ارتباطی کلامی و غیرکلامی، آشنایی زوجین با تکالیف نسبت به یکدیگر، توجه به رعایت حریم خانواده، اهمیت روابط جنسی و ارایه راهکار‌‌های مبتنی بر رویکرد اسلامی، روشی مؤثر و اثربخش برای کاهش سرخوردگی و تعارضات زناشویی است.
ایمانی، سعید.، باغبانی نادر، مونا.، حسین‌‌زاده اسکویی، علی.، و نوروزی استکی، مهین (1400). بررسی نقش واسطه‌ای قدردانی در رابطه بین جهت‌گیری مذهبی و رضایت زناشویی. نشریه رویش روانشناسی، 62، 1- 12.
بیگی، علی.، محمدیفر نجفی، محمود.، و رضایی، علیمحمد (1394). رابطه معنویت و بخشودگی با انسجام و سازگاری خانوادگی در جانبازان. نشریه طب جانباز، 1(8)، 34- 39.
پورمحسنی، فرشته (1389). طراحی برنامه توانمندسازی زوجین برمبنای الگوی رضایتمندی زناشویی و مقایسه آن با برنامه توانمندسازی انریچ به راهنمایی عباسعلی اللهیاری. تهران: دانشگاه تربیت مدرس.
پیرفلک، مهرداد.، سودانی، منصور.، و شفیع‌آبادی، عبدالله (1393). اثربخشی زوج‌‌درمانی گروهی شناختی-رفتاری بر کاهش دلزدگی زناشویی. نشریه مشاوره و روان‌درمانی خانواده، 2(4)، 247- 267.
ثنایی ذاکر، باقر (1379). مقیاسهای سنجش خانواده و ازدواج. تهران: انتشارات بعثت.
حرعاملی، محمدبن الحسن (1412هـ.ق). وسایل الشیعه. قم: مؤسسه آل البیت.
دانش، عصمت (1383). تأثیر خودشناسی اسلامی در افزایش سازگاری زناشویی. نشریه پژوهش‌‌های مشاوره، 11(3)، 101- 125.
رضایی، جواد (1391) تأثیر آموزش زوج‌‌درمانی اسلام‌‌محور بر تعهد زناشویی زوجین. نشریه روانشناسی و دین، 1(5)، 37-60.
روحانی، عباس.، و معنویپور، داوود (1387). رابطه عمل به باور‌های دینی با شادکامی و رضایت زناشویی. نشریه دانش و پژوهش در روانشناسی کاربردی،35(10)، 189- 206.
زادهوش، سمیه.، نشاط‌‌دوست، حمید.، و کلانتری، مهرداد (1390). مقایسه اثربخشی گروه‌‌درمانی شناختی-رفتاری همراه با توصیههای مذهبی با گروه‌‌درمانی شناختی-رفتاری بر کیفیت ارتباط زناشویی بانوان. نشریه مطالعات روانشناسی بالینی، 3(1)، 21-41.
ساداتی، زهرا.، میرزاییان، بهرام.، و دوستی، یارعلی (1397). تأثیر آموزش مهارت‌‌‌های اساسی زندگی بر رضایت زناشویی و شادکامی دانشجویان متأهل. نشریه سلامت اجتماعی، 3(5)، 282-290.
سالاری‌‌فر، محمدرضا (1395). زوج‌‌درمانی با روی‌‌آورد اسلامی. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
سالاری‌‌فر، محمدرضا.، یونسی، سید جلال.، شریفی‌‌نیا، محمدحسین.، و حسنآبادی، حمیدرضا (1395). مقایسه کارآمدی مداخلات اسلامی و درمانشناختی رفتاری توسعه‌‌یافته در افزایش رضایت زناشویی زوجها. نشریه روانشناسی و دین، 33، 27- 50.
صفاریان، محمدرضا.، حاجی‌‌اربابی، فاطمه.، و عاشوری، جمال (1394). اثربخشی معنویت‌‌درمانی بر افزایش رضایت زناشویی و کاهش اختلال اضطراب فراگیر زنان. نشریه زن و مطالعات خانواده، 27(7)، 95- 113.
طباطبایی، محمدحسین (1376) ترجمه تفسیر المیزان. مترجم: موسوی همدانی، سید محمدباقر. قم: دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین.
عرب‌‌بافرانی، حمیدرضا.، کجباف، محمدباقر.، عابدی، احمد.، و حبیب‌اللهی، سعید (1392). اثربخشی آموزش معنویت بر سازگاری زوجین. نشریه مطالعات اسلام و روانشناسی، 12(7)، 1- 95.
غفوری، سمانه.، مشهدی، علی.، و حسنآبادی، حسین (1392). اثربخشی روان‌درمانی مبتنی بر بخشودگی در افزایش رضایتمندی زناشویی و کاهش تعارضات زوجین شهر مشهد. نشریه اصول بهداشت روانی، 1(15)، 45- 57.
فاتحی‌‌زاده، مریم.، بارباز اصفهانی، نجمه.، و پرچم، اعظم (1395). مدیریت تعارضهای زناشویی با رویکرد حل مسئله از منظر مشاوره خانواده و اسلام. نشریه مطالعات راهبردی زنان، 74(19)، 67- 91.
فتوحی بناب، سکینه.، حسینی‌نسب، سیدداود.، و هاشمی نصرت‌‌آباد، تورج (1388). بررسی اثربخشی آموزش رویکرد‌های زوج‌‌درمانی شناختی-رفتاری اسلامی و تحلیل رفتار متقابل بر سازگاری زناشویی زوج‌‌های ناسازگار. نشریه پژوهش‌‌های مشاوره (تازهها و پژوهش‌‌های مشاوره)، 32(8)، 109- 127.
قمری‌گیوی، حسین (1387). معنویت، هویت و بهداشت‌روانی در گستره زندگی. نشریه روانشناسی و دین، 4، 45- 72.،
کاظمیان‌مقدم، کبری.، مهرابی‌زاده‌هنرمند، مهناز.، کیامنش، علیرضا.، و حسینیان، سیمین (1397). رابطه علی تمایزیافتگی، معناداری زندگی و بخشودگی با دلزدگی زناشویی از طریق میانجی‌گری تعارض زناشویی و رضایت زناشویی. نشریه روشها و مدل‌‌های روانشناختی، 31(9)، 131-146.
کریمی‌اوتادی، بهزاد.، خلعتبری، جواد.، و رضااستوار، ژاله (1396). هم‌سنجی اثربخشی مداخله‌‌شناختی رفتاری با معنادرمانی بر بی‌رمقی زناشویی، رضایت زناشویی و بی‌آلایشی زوجین. نشریه آسیب‌شناسی مشاوره و غنی‌سازی خانواده، 31(9)، 131- 146.
مقتدر، لیلا (1396). رابطه باور‌های مذهبی و راهبرد‌های رویارویی با استرس در تاب‌‌آوری روانی و رضایتمندی زناشویی همسران جانباز. نشریه دانشگاه علوم پزشکی گیلان، 103(26)، 37- 45.
مؤذن جامی، عارفه.، محمدی، کوروش.، و فلاح‌‌چای، رضا (1396). پیش‌بینی کیفیت زندگی زناشویی براساس جهت‌گیری معنوی. نشریه دین و سلامت، 2(5)، 31-40.
نوین، جنان.، و بهرامی احسان، هادی (1395). طراحی و ارزیابی اثربخشی آموزش آموزههای دینی-روانشناختی بر رضایت‌زناشویی. نشریه فرهنگ مشاوره و روان‌درمانی، 28(7)، 61- 83.
Duck, S. (2007). Toward a search map for the study of relationship breakdown. London: Academic press.
Flores, M. J. (2008). Marital conflict and marital satisfaction among Latina mothers: A Comparison of participants in an early intervention program and non-participants. Doctoral dissertation. University of North Texas. Available from http: //citeseerx. ist. psu. edu/message /downloadsexceeded. html
Halford, w. k. (2003) , Best practice in couple relationship education. Journal of Marital and Family Therapy, 29(3),385-406.
Halford, W. K., & Bodenmann, G. (2013). Effects of relationship education on maintenance of couple relationship. Clinical Psychology review, 33(4), 512- 525.
Kayser, K. (2012). When love dies: the process of marital disaffection. New York: The Guilford press.
Kline‚ S. L., & Stanfford, L. (2004). A comparison of rules and interaction frequency in relationship to marital quality. Communication report, 17, 11- 26.
Walsh, F. (2011). Families in later life: Challenges, opportunities, and resilience. Boston: Pearson.
Zeidner, M., & Kloda, I. (2013). Emotional intelligence, conflict resolution patterns and relationships satisfaction, actor and partner effect revisited. Pers Individ Diff, 54, 278- 283
