اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات121
تعداد شماره‌ها1,334
تعداد مقالات10,014
تعداد مشاهده مقاله2,997,810
تعداد دریافت فایل اصل مقاله1,690,991
رنجبرزاده, سبحان, قنادی, حسین. (1401). واکاوی قرائت ابن‌‌عامر در آیۀ 731 سورۀ انعام. مطالعات فلسفی کلامی, 10(19), 233-257. doi: 10.22034/qer.2023.7595
سبحان رنجبرزاده; حسین قنادی. "واکاوی قرائت ابن‌‌عامر در آیۀ 731 سورۀ انعام". مطالعات فلسفی کلامی, 10, 19, 1401, 233-257. doi: 10.22034/qer.2023.7595
رنجبرزاده, سبحان, قنادی, حسین. (1401). 'واکاوی قرائت ابن‌‌عامر در آیۀ 731 سورۀ انعام', مطالعات فلسفی کلامی, 10(19), pp. 233-257. doi: 10.22034/qer.2023.7595
رنجبرزاده, سبحان, قنادی, حسین. واکاوی قرائت ابن‌‌عامر در آیۀ 731 سورۀ انعام. مطالعات فلسفی کلامی, 1401; 10(19): 233-257. doi: 10.22034/qer.2023.7595

واکاوی قرائت ابن‌‌عامر در آیۀ 731 سورۀ انعام

مطالعات قرائت قرآن
دوره 10، شماره 19، اسفند 1401، صفحه 233-257    اصل مقاله (742 K)
نوع مقاله: مقاله علمی ترویجی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22034/qer.2023.7595
نویسندگان
سبحان رنجبرزاده1؛ حسین قنادی* 2
1دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
2کارشناس ارشد علوم قرآن و حدیث، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
چکیده
قرائت قرآن از مسائل پرچالش و پردامنه علوم قرآن است که ‌اندیشمندان مسلمان در طول تاریخ رویکردهای مختلفی در قبال آن داشته‌اند. از جمله آیاتی که بحث‌های فراوانی دربارۀ قرائت آن صورت گرفته آیۀ 137 سورۀ انعام است. شش تن از قراء هفت‌گانه، آیه را به‌شکل واحدی قرائت کرده و تنها ابن‌‌عامر قرائت متفاوتی از آن ارائه داده است؛ قرائت وی از این آیه مخالفان و موافقانی دارد. مخالفان ابن‌‌عامر به چهار دلیلِ «اجتهادی‌بودن قرائت او»، «قبیح‌بودن فاصلۀ بین مضاف و مضاف‌الیه»، «سیاق» و «گواهی تاریخ» قرائت او از این آیه را جایز نمی‌دانند. اما موافقان با استناد به دلایلی چون «تواتر قرائات سبع»، «قبیح‌نبودن فاصلۀ بین مضاف و مضاف‌الیه»، «ظاهربودن اعراب» و «اسناد فعل بر اساس مجاز عقلی» از صحت قرائت وی دفاع می‌کنند. پژوهش حاضر با بررسی هر یک از دلایل موافقین و مخالفین به روش توصیفی- تحلیلی قوت قرائت مشهور و ضعف قرائت ابن‌‌عامر را نمایانده است
کلیدواژه‌ها
اختلاف قرائت؛ آیه 137 انعام؛ نقد و ترجیح قرائات؛ قراء سبع؛ ابن‌‌عامر
مراجع
  1. قرآن کریم، ترجمه، رضایی اصفهانی، محمد علی و همکاران، نخستین ترجمه گروهی قرآن کریم، قم: دار الذکر، 1384ش.
  2. آشتیانی، جلال‌الدین، تحقیقی در دین یهود، تهران: نشر نگارش، چاپ دوم، 1368ش.
  3. آلوسی، محمودبن عبدالله، روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم و السبع المثانی، بیروت: دارالکتب العلمیة، 1415ق.
  4. ابن‌ابی داوود، عبدالله بن سلیمان، المصاحف، قاهره: 1355ق.
  5. ابن‌‌خالویه، حسین بن احمد، الحجة فی القرائات السبع، بیروت: مؤسسة الرسالة، 1421ق.
  6. ابن‌‌عاشور، محمدطاهر، التحریر و التنویر، بیروت: مؤسسة التاریخ العربی، 1420ق.
  7. ابن‌‌عطیه، عبدالحق بن غالب، المحرر الوجیز فی تفسیر کتاب الله العزیز، بیروت: دارالکتب العلمیة، 1422ق.
  8. ابن‌‌مجاهد، احمدبن موسی، السبعة فی القرائات، مصر: دارالمعارف، 1400ق.
  9. ابوالفتوح زاری، حسین بن علی، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، مشهد: بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی، 1408ق.
  10. الأنباری، عبدالرحمان بن محمد، الإنصاف فی مسائل الخلاف بین النحویین البصریین و الکوفیین، بی‌جا: المکتبة العصریة، 1424ق.
  11. پاکتچی،احمد، ابن‌‌عامر، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی،
    https://cgie.org.ir/fa/article/    223547/.
  12. خویی، سیدابوالقاسم، البیان فی تفسیر القرآن، تهران: نشر مروی، 1364ش.
  13. الدانی، ابوعمرو عثمان بن سعید، التیسیر فی القرائات السبع، بیروت: دارالکتاب العربی، 1404ق.
  14. دهقان منگابادی، بمانعلی، میزان اثرپذیری قواعد نحو از قرائات، پژوهشنامه قرآن و حدیث، شماره 4، 1387ش.
  15. رشیدرضا، محمد، تفسیر القرآن الحکیم الشهیر بتفسیر المنار، بیروت: دارالمعرفة، 1414ق.
  16. زرکشی، بدرالدین، البرهان فی علوم القرآن، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: دارالمعرفة، بی‌تا.
  17. زمخشری، محمودبن عمر، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، بیروت: دارالکتاب العربی، 1407ق.
  18. سیبویه، عمرو بن عثمان، الکتاب، قاهره: مکتبة الخانجی، 1408ق.
  19. شاه‌‌‌‌پسند، الهه، زمینه‌های تاریخی شکل‌گیری انگاره تواتر قرائات، رهیافت‌هایی در علوم قرآن و حدیث، شماره 101، 1397ش.
  20. شوکانی، محمد، فتح القدیر، دمشق: دار ابن‌‎کثیر، 1414ق.
  21. صابری، علی و طیبه سادات حسینی، نقد و بررسی آراء نحویان درباره لفظی یا معنوی بودن اضافه مصدر، مطالعات نقد ادبی، شماره 34، 1393ش.
  22. صادقی تهرانی، محمد، الفرقان فی تفسیر القرآن بالقرآن و السنة، قم: فرهنگ اسلامی، 1406ق.
  23. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت: مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، 1390ق.
  24. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع‌البیان فی تفسیر القرآن، تهران: ناصر خسرو، 1372ش.
  25. طبری، محمدبن جریر، ‌جامع‌البیان عن تأویل آی القرآن، بیروت: دارالمعرفة، 1412ق.
  26. طوسی، محمدبن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، لبنان: دار احیاء التراث العربی، بی‌تا.
  27. فارسی، حسن بن احمد، الحجة للقراء السبع، بیروت: دار المأمون للتراث، 1413ق.
  28. فضلی، عبدالهادی، القراءات القرآنیة؛ تاریخ و تعریف، بیروت: دارالقلم، 1405ق.
  29. لسان، حسین، قربانی از روزگار کهن تا امروز، هنر و مردم، شماره 165 و 166، 1355ش.
  30. معرب طهرانی، محمد، کشف الارتیاب فی عدم تحریف الکتاب، (چاپ شده ذیل جلد هشتم مجموعه «تراث الشیعة القرانی»)، قم: مکتبة التفسیر و علوم القرآن، 1397ش.
  31. مقدسی، عبدالرحمان، المرشد الوجیز الی علوم تتعلق بالکتاب العزیز، تحقیق آلتی طیار قولاج، بیروت: دارصادر، 1395ق.
  32. نحاس، احمدبن محمد، اعراب القرآن، بیروت: دارالکتب العلمیة، 1421ق.
  33. الهاشمی، احمد، جواهرالبلاغه، قم: مرکز مدیریت حوزه علمیه قم: 1397ش.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 198
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 121


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب