Kur’an, Yüce Allah’ın insanlık tarihi boyunca, insanların hidayeti anlamaları, benimsemeleri ve içselleştirerek yaşamaları için, Allah tarafından gönderilen vahyin, son halidir. Son vahiy olması itibariyle, iki açıdan kendisinden önceki kutsal kitaplardan ayrılmaktadır. Bunlardan biri evrensel oluşu ve hiçbir coğrafi, etnik ve sınıf farkı gözetmeden bütün insanları muhatap almasıdır. İkincisi ise hem son kitap hem de evrensel oluşunun neticesi olarak, ilahî vahyin kemale ermiş halini ifade etmesidir.
Kur’an’ın bir hidayet kitabı olması ve son ilahî vahiy olarak bütün insanlara hitap etmesinden dolayı, insanın bireysel ve sosyal hayatıyla ilgili bütün alanlarla ilgilenmesi beklenir. Zira hidayet, insanın birey ve toplum olarak dünya ve ahirette kendi yararına olan sonuca erişmesi için kılavuzluk etmeyi ifade etmektedir. Bu kadar geniş ilgi alanına sahip olan Kur’an, doğal olarak insan hayatının, en önemli unsurlarından olan ve sadece etkisi dünya ile sınırlı kalmayıp ahireti de ilgilendiren siyaset konusunda da yol göstermektedir.
Kuşkusuz bütün evrensel metinlerde olduğu gibi, Kur’an’da da siyaset konusu ana ilkeleriyle yer almakta, detaylar insanlara bırakılmaktadır. Kur’an’ın siyasetle ilgili düzenlemelerine değinmeden önce siyaset denildiğinde neyi kastettiğimizi belirlememiz gerekmektedir.
Çalışmamızda Kur’an’ın bir bütün olarak siyasete ilgisi, Müslümanların siyasi tecrübe ve pratiklerinin ne kadar Kur’an’la bağlantılı olduğu ve ideal siyasi yöntem olarak mehdilik üzerinde durulacaktır. Bu çerçevede aşağıdaki alt başlıklarda öne çıkan hususlar ele alınacaktır. |
