مطالعه تطبیقی نمادهای حیوانی در ضرب‌المثل‌های فارسی و عربی برای فارسی‌آموزی خارجیان

آرمان، علیرضا؛ علوی‌‌مقدم، مهیار؛ تسنیمی، علی؛ الیاسی، محمود. (1398). «نگاشت‌‌های استعاره‌‌ای حیوانات در ضرب‌‌المثل‌‌های برآمده از متون ادب فارسی». دوماهنامۀ فرهنگ و ادبیات عامه. سال هفتم. شمارۀ 26. صص: 207-240.

اکبری، فاطمه. (1382). «بررسی جامعه‌‌شناختی ضرب‌‌المثل‌‌ها و انتخاب آنها برای آموزش فارسی به غیرفارسی‌‌زبانان». نامۀ پارسی. سال هشتم. شمارۀ 3. صص: 25-50.

حاجیان‌‌نژاد، علیرضا؛ بهزادیان، مژگان. (1399). «تحلیل کارکرد نمادهای جانوری در ضرب‌‌المثل‌‌های فارسی با تکیه بر داستان‌‌نامه بهمنیاری». دوماهنامۀ فرهنگ و ادبیات عامه. سال هشتم. شمارۀ 31. صص: 121-156.

ذوالفقاری، حسن. (1388). فرهنگ بزرگ ضرب‌‌المثل‌‌های فارسی. تهران: معین.

رحیمی، ابولقاسم؛ رحیمی، مهدی. (1399). «تیپ‌‌های شخصیتی و نمادهای جانوری در امثال و حکم و فرهنگ عامه براساس نظریه آلفرد آدلر». دوماهنامۀ فرهنگ و ادبیات عامه. سال هشتم. شمارۀ 36. صص: 99-127.

زرکوب، منصوره؛ امینی، فرهاد. (1393). «تحلیل مقابله‌‌ای امثال در فارسی و عربی از نظر معنا، واژگان و سبک (بررسی موردی بیست و یک مَثَل)». دوفصلنامۀ پژوهش‌‌های ترجمه در زبان و ادبیات عربی. سال چهارم. شمارۀ 10. صص: 119-139.

زندی، بهمن؛ بحرینی، مسعود؛ سبزواری، مهدی؛ مهدی بیرقدار، راضیه. (1397). «بررسی اجتماعی‌ـ شناختی تابو و حسن تعبیر در ساختارهای عبارات، اصطلاحات و ضرب‌‌المثل‌‌های فارسی و انگلیسی». دوماهنامۀ جستارهای زبانی. دورۀ نهم. شمارۀ 6. صص: 317-334.

شریفی‌‌مقدم، آزاده؛ ندیمی، نرجس. (1392). «تحلیلی معنا‌‌شناختی از کاربرد نام حیوانات در ضرب‌‌المثل‌‌های گویش لار (با تکیه بر دلالت، موضوعیّت و کارکرد اجتماعی)». نامۀ فرهنگستان. سال سیزدهم. شماره‌‌ 1. صص: 137-159.

عرفت‌‌پور، زینه. (1398). «کارکرد برخی حیوانات در ضرب‌‌المثل‌‌های عربی و فارسی». دوفصلنامه کهن‌‌نامۀ ادب پارسی. سال دهم. شمارۀ 1. صص: 1-29.

غلامی، فاطمه؛ احمدی، فاطمه. (1398). «سخن و شایست و نشایست‌‌های آن در آیینۀ ضرب‌‌المثل‌‌ها». پژوهشنامۀ ادبیات تعلیمی. سال دهم. شمارۀ 41. صص: 87 -130.

موسوی، جلال. (1394). «بررسی نوع حیوانات و علل وجود آنها در ضرب‌‌المثل‌‌ها». مجموعه مقاله‌‌های دهمین همایش بین‌‌المللی ترویج زبان و ادب فارسی. صص: 863-868.

وانگ زن رونگ. (1393). «حیوانات در ضرب‌‌المثل‌‌های چینی و فارسی». مجلۀ مطالعات انتقادی ادبیات. سال اول. شماره 2. صص: 11-30.

Ajoke, A.R., Hasan, Md. & Suleiman, Y. (2015). Examining the use of proverbs in teaching English as second language: An implication for secondary school principals in Nigeria. International E-Journal for Research in ELT. 1(3).

Akbarian, I. (2010). A spice of classroom: Incorporating proverbial expressions in EFL classes. The Journal of Asia TEFL. 7(1), 221-238.

Baharian, E. & Rezai, M.J. (2014). The effect of proverbs on learning vocabulary through visual organizers. International Journal of English Language Teaching. 2(4), 16-32.

Hanzén, M. (2007). “When in Rome, do as the Romans do” proverbs as a part of EFL teaching. Högskolan För Larande Och Kommunikation (HLK), 36, 1-27.

Krikmann, A. (2009). Proverb semantics: Studies in structure, logic, and metaphor. Burlington, Vermont: Queen City Printers Inc.

Meier, A. J. (1997). Teaching the universals of politeness. ELT Journal, 51(1), 21-28. Oxford: Oxford University Press.

Mieder, W. (1993). Proverbs are never out of season. Popular wisdom in the modern age. New York: Oxford University Press.

Mieder, W. (2004). Proverbs: A handbook. Westport, CT: Greenwood Press.

Mirhosseini, S. A. (2017). Early metaphorical communication: Farsi-speaking children beginning to learn proverbs. Online Journal of Communication and Media Technologies, 7(1), 71–86.

Richmond, E. B. (1987). Utilizing proverbs as a focal point to cultural awareness and communicative competence: Illustrations from Africa. Foreign Language Annals, 20(3), 213-216.

Rong, H. (2013). Proverbs reveal culture diversity. Cross-Cultural Communication, 9(2), 31-35.

Zaid, A. (2016). Using proverbs as a lead-in activity in teaching English as a foreign language. International Journal on Studies in English Language and Literature (IJSELL). 4(10), 1-5.