قرآن کریم.(1376). ترجمه محمدمهدی فولادوند، تهران: دارالقرآن الکریم.
حاجی زاده اناری، محسن، اسمعیلی، معصومه، سالاری فر، محمدحسین و نعیمی، ابراهیم. (1403). الگوی قرآنی سلامت روان بر اساس مؤلفه های مثبت نگری مبتنی بر تحلیل محتوای قرآن کریم در دانشجو ـ معلمان دانشگاه فرهنگیان. قرآن و علم، 18(34)، 143-170.
رنجبران، سمیه.(1402) . چالشهای سلامت روان معلمان پس از همهگیری کووید-19. مجله روانشناسی تربیتی، 16(3)، 212-229.
سلمآبادی مجتبی، فرحبخش کیومرث، ذوالفقاری شادی، صادقی میثم. بررسی ارتباط سبک زندگی اسلامی با سلامت روان دانشجویان دانشگاه بیرجند . دین و سلامت. ۱۳۹۴؛ ۳ (۱) :۱-۱۰
صاحبی، علی، اصغری، محمد جواد، سالاری، راضیه سادات. (1384). اعتباریابی مقیاس افسردگی اضطراب تنیدگی (DASS-21) برای جمعیت ایرانی. روانشناسی تحولی: روانشناسان ایرانی،1(4)، 36-54.
فرنام، علی، حمیدی، محمد. (1395). اثربخشی آموزش مثبت نگری در افزایش امید با تأکید بر قرآن و آموزههای اسلامی. مطالعات روانشناسی بالینی، 6(22)، 1-24.
فروزانفر، محمد (1399). بررسی سازههای مشترک قرآن و روانشناسی مثبتنگر. مجله مطالعات اسلامی، 45(2)، 123-138.
کاویانی، محمد، پناهی، علی احمد. (1401). روانشناسی در قرآن: مفاهیم و آموزهها. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
معارفی، حسن، و حسینی، سید علی.(1399). رویکردهای قرآنی در سلامت روان. فصلنامه الهیات و معارف اسلامی، 12(1)، 67-84
ناصح، مجید. (1399). بهزیستی روانی از منظر قرآن و حدیث. پژوهشنامه اسلامی، 30(4)، 98-115.
نودئی، داود، اسمعیلی، مسعود، خندان، علی اصغر، احمدینوده، خدابخش.(1395). نقد و بررسی انگیزش ذاتی بر اساس مبانی انسانشناسی اسلامی. پژوهشهای مشاوره،15(60)، 117-150.
