القرآن الکریم.
أبو ترابی، محمود.(1393ش). معرفی توصیفی تفاسیر روایی معروف شیعه. طهران: سمت.
أسعدی، محمد.(1397ش). جریان‌شناسی تفسیر روایی. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
أفندی أصفهانی، میرزا عبد الله.(1401 هـ). ریاض العلماء و حیاض الفضلاء. قم: مطبعة الخیام.
آقا بزرگ طهرانی، محمد محسن.(1403 هـ). الذریعة إلى تصانیف الشیعة. بیروت: دار الأضواء.
أیازی، محمد علی.(1414 هـ). المفسرون حیاتهم و منهجهم. طهران: وزارة الثقافة والإرشاد الإسلامی.
بابائی، علی أکبر.(1381ش). مکاتب تفسیری. طهران: سمت.
بابائی، علی أکبر.(1391ش). بررسی مکاتب و روش‌های تفسیری. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه؛ طهران: سمت.
بحرانی، سید هاشم.(1416 هـ). البرهان فی تفسیر القرآن. طهران: مؤسسة البعثة.
بحرانی، یوسف بن أحمد.(د.ت.). لؤلؤة البحرین فی الإجازات وتراجم الرجال. قم: مؤسسة آل البیت(علیهم السلام).
بهشتی، إبراهیم.(1390ش). اخباری گری(تاریخ و عقاید). قم: دار الحدیث.
باکتجی، أحمد.(1387ش). تاریخ تفسیر قرآن کریم. طهران: انجمن علمی دانشجویی الهیات دانشگاه امام صادق(علیه السلام).
بیرجراغ، محمدرضا و همکاران.(1401ش). «واکاوی و بررسی روایات اختلاف قرائت در تفسیر مأثور البرهان». مجله مطالعات قرائت قرآن، عدد 19.
حجت، هادی.(1388ش). جوامع حدیثی شیعه. طهران: دانشکده علوم حدیث.
حدادیان، عبد الرضا؛ مؤدب، سید رضا.(1391ش). «بررسی دلالی روایات تحریف نما در تفسیر عیاشی». مجله حدیث پژوهی، عدد 8.
حر عاملی، محمد بن حسن.(1362 ش). أمل الآمل. قم: دار الکتاب الإسلامی.
حویزی، عبد علی بن جمعة.(1415 هـ). تفسیر نورالثقلین. قم: اسماعیلیان.
خوئی، سید أبو القاسم.(1395 هـ). البیان فی تفسیر القرآن. بیروت: دار الزهراء.
دیاری بیدگلی، محمد تقی.(1390ش). آسیب شناسی روایات تفسیری. طهران: سمت.
رجبی، محمود.(1383ش). روش تفسیر قرآن. قم: پژوهشکده حوزه و دانشگاه.
رضائی أصفهانی، محمد علی.(1381ش). «تفسیر عقلی روشمند قرآن». مجله قبسات، عدد 23.
رضائی أصفهانی، محمد علی.(1387ش). منطق تفسیر قرآن 2(روش‌ها و گرایش‌های تفسیر قرآن). قم: جامعة المصطفى العالمیة.
شاکر، محمد کاظم.(1382ش). مبانی و روش‌های تفسیری. قم: مرکز جهانی علوم اسلامی.
صدر، سید محمد باقر.(1395 هـ). المعالم الجدیدة للأصول. طهران: مکتبة النجاح.
طباطبائی، سید محمد حسین.(د.ت.). المیزان فی تفسیر القرآن. قم: منشورات جماعة المدرسین فی الحوزة العلمیة.
علوی مهر، حسین.(1381ش). روش‌ها و گرایش‌های تفسیری. طهران: أسوة.
عمید زنجانی، عباس علی.(1379ش). مبانی و روش‌های تفسیر قرآن. طهران: وزارة الثقافة والإرشاد الإسلامی.
محمدی ری شهری، محمد.(1390ش). درآمدی بر تفسیر جامع روایی. قم: دار الحدیث.
مسعودی، عبد الهادی.(1395ش). تفسیر روایی جامع(1). قم: دار الحدیث.
معرفت، محمد هادی.(1418 هـ). التفسیر والمفسرون فی ثوبه القشیب. مشهد: الجامعة الرضویة للعلوم الإسلامیة.
مکارم شیرازی، ناصر.(1374 ش). تفسیر نمونه. طهران: دار الکتب الإسلامیة.
منصوری، عباس علی؛ محمد زاده، رضا.(1391ش). «نقش عوامل معنوی در معرفت با تکیه بر قوه وهم از نگاه ملاصدرا». پژوهش نامه فلسفه دین، مجلد 10، عدد 1.
مؤدب، سید رضا.(1393ش). روش‌های تفسیر قرآن. طهران: سمت؛ قم: دانشگاه قم.
مؤدب، سید رضا؛ حدادیان، عبد الرضا.(1388ش). «بررسی دلالی روایات تحریف نما در کتاب کافی». مجله حدیث پژوهی، عدد 2.
نجاشی، أحمد بن علی.(1407 هـ). رجال النجاشی. قم: جامعة المدرسین.
هادوی طهرانی، مهدی.(1379ش). تاریخ علم اصول از نگاه شهید سید محمد باقر صدر. قم: کتاب خرد.
