اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات120
تعداد شماره‌ها1,364
تعداد مقالات10,247
تعداد مشاهده مقاله3,191,574
تعداد دریافت فایل اصل مقاله1,784,353
کعبی, عباس, خدابخش یوسفی, رضا. (1393). حکم تأسی به قیام امام حسین× در فقه شیعه. مطالعات فلسفی کلامی, 93(2), 5-20.
عباس کعبی; رضا خدابخش یوسفی. "حکم تأسی به قیام امام حسین× در فقه شیعه". مطالعات فلسفی کلامی, 93, 2, 1393, 5-20.
کعبی, عباس, خدابخش یوسفی, رضا. (1393). 'حکم تأسی به قیام امام حسین× در فقه شیعه', مطالعات فلسفی کلامی, 93(2), pp. 5-20.
کعبی, عباس, خدابخش یوسفی, رضا. حکم تأسی به قیام امام حسین× در فقه شیعه. مطالعات فلسفی کلامی, 1393; 93(2): 5-20.

حکم تأسی به قیام امام حسین× در فقه شیعه

مطالعات فقه امامیه
مقاله 1، دوره 93، شماره 2، فروردین 1393، صفحه 5-20
نویسندگان
عباس کعبی؛ رضا خدابخش یوسفی
چکیده
اسوه و مقتدا قرار دادن معصومین^ و تاسی از آنان در اعمال و رفتار بر امّت اسلامی لازم است. در پاسخ به این پرسش که حکم تأسی به امام حسین× در حرکت شهادت‌طلبانه، در برابر حاکم جائری مانند یزید چیست، دیدگاه فقیهان شیعی به سه دسته تقسیم می‌شود: حرمت تأسی؛ جواز تأسی و لزوم تأسی.
دیدگاه لزوم تأسی، در کلمات، نامه‌ها و خطابه‌های امام× تقویت ‌شده، به این معنا، اقدام امام کاملاً شرعی و سیاسی بوده و حضرت از لحاظ شرع، خود را مکلف به آن می‌دانست و هدف نهایی قیام، انجام وظیفه امربه‌معروف و نهی از منکر، بیداری امت اسلامی و تلاش برای تشکیل حکومت اسلامی بوده و قیام امام× یک حجت شرعی و الگوی فقهی و عملی برای همه دوره‌هاست. امام حسین× در هرحال خود را پیروز می‌دانست؛ چراکه ملاک پیروزی، انجام تکلیف، بیداری امت اسلامی، مبارزه با ظلم و تلاش برای برپایی حکومت عدل بود؛ لذا تأسی امت اسلامی به قیام امام حسین× با شرایطی که حضرت برای امت اسلامی ترسیم می‌کند، لازم است.
کلیدواژه‌ها
امام حسین(ع)؛ قیام؛ تأسی؛ حرمت؛ جواز
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 1,033


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب