Keramati (Iran), Dr. Ensi. (1398). Religious Education in Cyberspace: Opportunities and Threats. مطالعات فلسفی کلامی, 6(17), 33-54. doi: 025/p-l.2019.2538
Dr. Ensi Keramati (Iran). "Religious Education in Cyberspace: Opportunities and Threats". مطالعات فلسفی کلامی, 6, 17, 1398, 33-54. doi: 025/p-l.2019.2538
Keramati (Iran), Dr. Ensi. (1398). 'Religious Education in Cyberspace: Opportunities and Threats', مطالعات فلسفی کلامی, 6(17), pp. 33-54. doi: 025/p-l.2019.2538
Keramati (Iran), Dr. Ensi. Religious Education in Cyberspace: Opportunities and Threats. مطالعات فلسفی کلامی, 1398; 6(17): 33-54. doi: 025/p-l.2019.2538
Religious Education in Cyberspace: Opportunities and Threats
International Multidisciplinary Journal of Pure Life (IMJPL)
Assistant Professor at Department of Educational Sciences, Farhangian University, Mashhad, Iran
چکیده
Today, the use of cyberspace and the facilities provided by the Internet has penetrated into all aspects of human life, one of which is the field of religion and religious education. Given that proper education of religious concepts and values - as a cornerstone of society - requires attention to the quality of religious education, it is necessary to pay attention to the opportunities and potential threats that religious education can bring in cyberspace. In other words, although the use of cyberspace can provide good educational opportunities in the religious education of educators; However, the nature of this educational environment is such that it will create threats in this field, which if not paid attention to, can cause irreparable damage to educators and society; Therefore, in the present study, which consists of two parts, first the concept of religious education is discussed and then the possibility of realizing three principles of religious education - fostering thinking and reasoning, self-esteem, freedom - in cyberspace is explained to educators. ; Also, the potential limitations of cyberspace in these three areas are discussed, and not paying attention to them can face challenges in religious education.
بازرگان، عباس (1395). ارزشیابی آموزشی: مفاهیم، الگوها و فرایند عملیاتی. چاپ16. تهران: انتشارات سمت.
تقوی نسب، نجمه. میر شاه جعفری، ابراهیم. و محمد نجفی (1388). ضرورت نوآوری در روش های تربیت دینی از منظر مبانی علمی، دینی و فلسفی. تربیت اسلامی. دوره4. شماره9: 45-25.
حسین زاده، امیدعلی. و هاشم مشرفی (1389). تحلیل عاملی عوامل آسیب زای تربیت دینی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی (مطالعه موردی: دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر). زن و مطالعات خانواده. دوره2. شماره7: 60-41.
داوودی، محمد (1383). تربیت دینی. قم: انتشارات پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
رحیمی، علیرضا (1388). گزاره هایی اساسی در باب تعامل تربیت و فرهنگ عمومی. نامه پژوهش فرهنگی. دوره10. شماره7: 71-47.
ساجدی، ابوالفضل (1384). دین گریزی چرا؟ دین گرایی چهسان. قم: انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی.
سجادی، مهدی. و علی ایمان زاده (1386). چالش های اساسی تربیت دینی در فضای ریزوماتیک. علوم تربیتی و روانشناسی. دوره14. شماره3: 20-1.
سراجی، فرهاد. حسینی، حمید. و عبدالرحیم سرودلیر (1392). تعیین ملاک های سنجش اثربخشی دوره های آموزش مجازی حوزوی. نظریه و عمل در برنامه درسی. دوره1. شماره1: 100-73.
شاه بیگی، فرزانه. و سمانه نظری (1390). آموزش مجازی: مزایا و محدودیت ها. مجله مرکز مطالعات و توسعه آموزش علوم پزشکی یزد. دوره4. شماره1: 54-47.
طباطبایی، سید محمد حسین (1366). تفسیر المیزان. ترجمه سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: انتشارات بنیاد علمی و فکری علامه.
کاظمیان، زیبا (1391). راهبردهای بنیادی تبلیغات در تعلیم آموزه های دینی و تربیت اسلامی. تربیت اسلامی. دوره7. شماره14: 140-123.
مدانلو، یاسمن. و فرانک سالاریان (1390). بررسی نقش دانشگاه های مجازی در دستیابی به اهداف آموزش عالی. فناوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی. دوره1. شماره4: 151-131.
مقدم، علیرضا (1392). آموزش در فضای مجازی: پنجره های میان رشته ای برای تولید دانش. مطالعات میان رشته ای در علوم انسانی. دوره5. شماره4: 159-135.
نصیری، فهیمه (1384). عوامل زیربنایی در استقرار نظام آموزش مجازی. پیک نور. دوره3. شماره2: 99-94.
نوروزی، رضاعلی. و راضیه بدیعیان (1388). الگوی روابط انسانی در تربیت دینی با تأکید بر سیره امام حسین (علیه السلام). اندیشه دینی. پیاپی33: 108-91.
وفایی نجار، علی. محمدی، مریم. خیابانی تنها، بهروز. و حسین ابراهیمی پور (1390). نگرش و عملکرد اعضای هیئت علمی نسبت به پیاده سازی نظام آموزش مجازی در دانشگاه علوم پزشکی مشهد. آموزش در علوم پزشکی. دوره11. شماره2: 127-120.
یعقوبی، جعفر. ملک محمدی، ایرج. ایروانی، هوشنگ. و محمد عطاران (1387). ویژگی های مطلوب دانشجویان و اعضای هیئت علمی در یادگیری الکترونیکی در آموزش عالی ایران: دیدگاه دانشجویان دوره های مجازی. پژوهش و برنامه ریزی در آموزش عالی. دوره14. شماره1: 173-159.
Facione P. Facion N. Giancarlo C. and S. Blohm (2002). Teaching for Thinking. US: Insight Assessment and the California Academic Press.
Guiller J. Durndell A. and A. Ross (2008). Peer Interaction and Critical Thinking: Face-to-Face or Online Discussion? Learning and Instruction, 18(2): 187-200.
